Ilaçet kundër depresionit nga klasa e SSRI-ve (frenuesit selektivë të rimarrjes së serotoninës) shfaqen si një kërcënim serioz për dhëmbët dhe veçanërisht për implantet, sipas një studimi të fundit të kryer në Spanjë.
Studiuesit zbuluan se njerëzit që morën SSRI gjatë procedurave të tyre të implantit dhe për të paktën një vit para operacionit kishin më shumë se 4.5 herë më shumë rrezikun e humbjes së implantit.
170 pacientët në studim po merrnin ndonjë nga antidepresantët e mëposhtëm SSRI: citalopram, escitalopram, fluoxetine, fluvoxamine, paroxetine dhe sertraline.
Implantet dentare janë zëvendësues të dhëmbëve artificialë, të vendosur aty ku ka humbur një dhëmb natyral. Ato vendosen brenda kockës së nofullës dhe me kalimin e kohës integrohen në të.
Megjithatë, derisa implanti të integrohet në strukturën e kockave të fytyrës, kërkohet një periudhë kohore gjatë së cilës pacienti monitorohet për rrezikun e mundshëm të refuzimit.
Studiuesit nga Universiteti Complutense i Madridit vlerësojnë se SSRI-të mund të ndikojnë në metabolizmin e kockave dhe të ndikojnë në osteogjenezën që do të çojë në integrimin e qetë të implantit në kockë.
Përveç rrezikut të refuzimit të implantit, studiuesit argumentojnë se kjo klasë e antidepresantëve si dhe antipsikotikët rrisin shanset e kërcitjes së dhëmbëve (ose kërcitjes së dhëmbëve).
Bazuar në të gjitha sa më sipër, sa të shqetësuar duhet të jenë ata që marrin ilaqet kundër depresionit për shëndetin e tyre dentar?
Profesor Justin Durham, këshilltari kryesor shkencor i Shoqatës Britanike të Stomatologjisë, i përshkruan gjetjet si interesante, por beson se nevojiten më shumë kërkime për të arritur në përfundime përfundimtare. Deri atëherë nuk ka asnjë arsye për të ndryshuar udhëzimet ekzistuese mjekësore për marrjen e ilaqet kundër depresionit.
“Mekanizmi me të cilin antidepresantët mund të ndikojnë në mbajtjen e implanteve në nofullën është kompleks dhe ende i pa eksploruar dhe kuptuar plotësisht”, thotë profesor Durham.
Ai thekson se kufizimet e hulumtimit përfshijnë numrin e vogël të pjesëmarrësve, si dhe faktin se vetë parametri i depresionit të pacientëve nuk është hetuar si faktor i higjienës së keqe orale.
